Dügün Tv Aydin Çine
Çocuklara özür dilemeyi ögretmek
Çocuklara özür dilemeyi ögretmek
Ailede çocuklar büyüyor, onların terbiyesi ebeveynlerin en büyük kaygısıdır. Tabii ki, tüm ebeveynlerin çocuklarının güzel terbiye ile sağlıklı yetişmesini arzu ediyorlar. “Güzel terbiye” deyince, elbette, öncelikle kişinin aklına adil olmak, hakkı yerine durmak, başkalarına karşı samimi, mütevazi davranmak, insanlara fayda vermeye çalışmak, zulme boyun eğmemek … gibi özellikler geliyor.
Bu saydıklarımın içerisinde adalet ve tevazu, hiç şüphesiz, çok önemli bir yer tutar. Aslına kaldıklarında çoğu olumlu nitelikler aynı ağacın dalları gibi birbirine bağlıdır.
İnsanız ve hatalardan, günahlardan sığortalanmamışız. Bilerek veya bilmeyerek hatalar yapıyoruz. Hatamızı anladıgımız gibi onu düzeltmeye çalışmalıyız. Bizim için en doğru yol, en hayırlı seçim de budur.
Eğer aile başçısısınız ve çocuklarınız sizin her yaptığınıza göz koyuyor, sizden öğrenirler. Öğrenmek derken, denenmiş bir gerçek var ki, çocuklar duyduğunu yok, gördüğünü götürür. Eğer çocuklarınıza söz verip yerine yetirmemisinizse, bir de onunla dürüstlükten, merdlikden, adil olmaktan söylemeniz abestir. Çünkü çocuk o yalanınızı ortaya vurmasa da, kalbinde söylediklerinize yok, elediklerinize göre değer verecek. Ebeveyn için de bu, çok ağır felakettir ki, çocuğu ona inanmıyor, sözüne itimat etmiyor, ama bunu ortaya atıp onu üzmür, sadece, ağır yük gibi kalbinin bir yanında tutar.
Çocuga verilen sözleri tutmak
Belki bir söz olundu ve nasıl olmuşsa, o verdiğiniz sözü unuttunuz. Çocuğunuz da o sözü size hatırlatmaya haya eder, istemiyor ki, kalbinizi kırsın veya size inanmadığınızı yüzünüze desin. Üstünden hayli geçtikten sonra birden verdiğiniz o söz yadınıza düşüyor. Çoukların nazarında kendi itimadınızı kurtarmak için mutlaka özür dilemek gerekir. Sadece özür dilemek yeterli değil, verdiğiniz sözü de yerine getirmeye çalışmalısınız. Eğer iş işten keçibse, yani o vediniz daha bir önem taşımıyorsa veya onu yerine getirmek mümkün değilse, o hatayı telafi edebilmek için öneriler ileri sürmelisiniz. Yani önemli olan güveni onarmak, çocuğun nazarında yalancı ebeveyn olarak tanınmamakta.
Başka örnekler verecek ihtiyacınız olup ve hiç farkına varmadan çocuğunuz için çok gerekli bir kağıdı veya herhangi yazıyı onun izni olmadan götürmüsünüz. Şimdi çocuğunuz o kaybın yerini doldurmak için pek acı çekmelidir. Elbette, özür dilemek gerekecektir.
Başka bir örnek: ders yılı başladı, ama siz herhangi sorun yüzünden cocuklarınıza vaat ettiğiniz şeyleri halen ala bilmemisiniz. Elbette, hem özür dilemek, hem de gerçeği onunla paylaşmak gerekir.
Ders yılını başarıyla başa vuracağı takdirde, ona bisiklet hediye edeceğinizi söylemiştiniz, yine size bağlı olmayan veya herhangi mazeretini gecikir ve evladınız o hayaline kavuşmak için çok sabırsızlık ediyor. Yine hem özür dileyecek, hem de gerçeği söyleyip, biraz daha beklemesini rica edeceksiniz.
Sadece evlattan değil, eşinden, bacıdan, kardeşten, komşudan, daha doğrusu, kime karşı hata işlemisinizse, ondan özür dilemek sizi akıllı çocuğun gözünde daha da yüceltir.
Tabii ki, duyarlı davranmalı ve mümkün olduğunca hatalardan, günahlardan uzak durmaya çalışmalıyız. Ama elimizden bir hata çıktıysa, onu ortadan kaldırmak için de elimizden geleni yapmalıyız. Sizin evladınız anlamış olmalı ki, insan başkalarının hakkını tapdamamağı, tapdadısa, hatasını anlayan gibi hakkı, adaleti kurtarmak etmeyi kendisinin hayat prensibine çevirmelidir.
Eğer ailede, çocuklarınızın kulağı eşide-eşide komşunun gıybetini ediyorsanız, onun hakkında iftira iseniz, inanın ki, en büyük hasar kendinize değecek. Çünkü bu kadar ağır bir olaydan sonra çocuğunuz ne kadar çalışsa da, kendi nazarında sizin dürüst insan obrazınızı formalaşdıra olmayacaktır.
Özür dilemek manevi yüksekliktir cocuklara özür dilemeyi ögretmek gereklidir
Özür dilemek manevi yüksekliktir ; özür dileyen adil kişidir. Hem de ceza alacağından korkmadan, güçlü, üstün olduğu halde özür dilemek, karşı tarafın kim olmasından, sosyal durumundan bağımsız olarak ondan helallik istemek büyüklüktür.
Özür dilemeyi eksiklik sayan, haksız olduğunu bile bile inat eden, kibirli davranan hiç iyi adam olamaz.
Tevazu insanın büyüklüğünün, büyüklük ise kiçikliyinin ölçüsüdür. El arasında söylendiği gibi, ağaç ne kadar çok bar verirse, başını o kadar düşük diker. Barlı ağaç gibi dolu olup, mütevazı davranmak avantajdır.
Bu konuda orta yolu tutmak çok önemlidir. Büyüklük göstermek zararlı, kendine zulmetmek olduğu gibi, hata işlemeyi ve özür dilemeyi adet haline getirmek de insana bir şey kazandırmaz. Ama her durumda özür dilemek tekebburden daha iyidir.
Biz çocuklarımızdan özür dilemeyi bilmeliyiz ki, onlar da bir hata işlediklerini anlayan gibi özür isteğe bilsinler. Yani terbiyenin temeli ebeveynlerin aittir. Bu konuda ebeveynler ne ekerlerse, onu da biçerler. Doğru, bazen bu prensip de kendini doğrultmur, ama herhalde biz ebeveyn olarak boynumuza düşenleri eksiksiz olarak yerine getirmekle mükellefiz.
Özür dileyemeyen cocuklara özür dilemeyi ögretmek
Özür dilemeyi yapamayan çocuk; veya bunun karşılığını ne zamansa ağır şekilde ödemeye mahkum olur, ya da bu tekebburune göre toplumdan çıxdaş edilir. Aslında bu tür insanları kimse sevmez, onlara güven, itimat etmez. Üstelik de, büyüklük öyle bir manevi hastalıktır ki, uzak çevreden başlayarak merkeze doğru yaklaşır ve bir gün çocuk aynı yaklaşımı en yakınlarına, babasına bile gösteriyor.
Özür dileyeni bağışlamak da manevi yüceliğin, büyüklüğün belirtisidir. Kullarının günahlarını bağışlayan Allah bu yolu tutan kullarını sever.
Evde çocuklar büyüyor. Bazen onlarla sohbet ediyorsunuz ve bu sohbet sırasında öğüt veriyorsunuz, ama emin olun ki, sizden duyduklarını değil, gördüklerini ederler. Bu nedenle ne söylediğinizi ve ne diyeceğinizi ireliceden iyice ölçüp biçmelisiniz. Evladınızın adil, mütevazi, samimi, iyi olmasını istiyorsunuz. Bunun için gerek onda görmek istediğiniz özellikleri kendiniz yaşayarak gösteri etdiresiniz. Çocuk sizin söylediklerinizi lafta değil, gördüklerinden alarak kendi ruhuna, karakterine hopdurmalıdır. Eğer bunu başarırsak, demek, amacınızı yerine bilmisiniz.
Özür dilemekten çekinmeyin. Eğer çocuklarınızdan özür dileyin ki, o da büyüyüp bir hata işleyince, başkalarından özür isteğe bilsin. Yoksa eylemde boşa gidecek ki ?! Bir gün her şeyin hesabı-kitabı olmayacak mı? – Elbette, olacak. Var, inanın ki, var, her alınan nefesin, her atılan adımın hesap-kitaba çekileceği bir gün var. Evladınızı o güne hazırlamak istiyorsanız, bu dediklerimiz hakkında ciddi ciddi düşünmelisiniz. Düşünün, doğru yönde düşünmek de ibadettir. Düşünün, Allah kolaylık versin!
Hiç yorum yok: